beletrystyka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbɛlɛˈtrɨstɨka], AS: [beletrystyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) liter. twórczość prozatorska zaliczana do literatury pięknej, obejmująca powieść, opowiadanie, nowelę, reportaż literacki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik beletrystyka dopełniacz beletrystyki celownik beletrystyce biernik beletrystykę narzędnik beletrystyką miejscownik beletrystyce wołacz beletrystyko - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) proza
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. beletrysta m, beletrystka ż, beletryzacja ż, beletryzowanie n, beletryzator m, beletryzatorka ż
- czas. beletryzować ndk.
- przym. beletryzacyjny, beletrystyczny
- przysł. beletryzacyjnie, beletrystycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Belletristik < franc. belle-lettres[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) белетрыстыка ż
- bułgarski: (1.1) белетристика ż
- czeski: (1.1) beletrie ż
- francuski: (1.1) belles-lettres
- hiszpański: (1.1) narrativa ż
- interlingua: (1.1) belles-lettres
- litewski: (1.1) beletristika ż
- rosyjski: (1.1) беллетристика ż
- słowacki: (1.1) beletria ż, beletristika ż
- źródła:
- ↑ Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 39.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.