bejrucki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bɛjˈruʦ̑ʲci], AS: [bei ̯rucʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) odnoszący się do Bejrutu (stolicy Libanu)[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bejrucki bejrucka bejruckie bejruccy bejruckie dopełniacz bejruckiego bejruckiej bejruckiego bejruckich celownik bejruckiemu bejruckiej bejruckiemu bejruckim biernik bejruckiego bejrucki bejrucką bejruckie bejruckich bejruckie narzędnik bejruckim bejrucką bejruckim bejruckimi miejscownik bejruckim bejruckiej bejruckim bejruckich wołacz bejrucki bejrucka bejruckie bejruccy bejruckie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Nazajutrz izraelskie lotnictwo wojskowe zaatakowało bejruckie przedmieścia Shiyyah[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bejrut mrz, bejrutczyk mos, bejrutka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Beiruti
- arabski: (1.1) بيروتي
- baskijski: (1.1) beirutar
- białoruski: (1.1) бейруцкі
- czeski: (1.1) bejrútský
- francuski: (1.1) beyrouthin
- hiszpański: (1.1) beirutí
- niemiecki: (1.1) Beiruter
- rosyjski: (1.1) бейрутский
- słowacki: (1.1) bejrútsky
- ukraiński: (1.1) бейрутський
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 24. - ↑ Tilia, Wikipedia.pl, 26/05/2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.