bajkopisarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbajkɔˈpʲisaʃ], AS: [bai ̯kopʹisaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pisarz zajmujący się tworzeniem bajek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bajkopisarz bajkopisarze dopełniacz bajkopisarza bajkopisarzy / rzad. bajkopisarzów celownik bajkopisarzowi bajkopisarzom biernik bajkopisarza bajkopisarzy / rzad. bajkopisarzów narzędnik bajkopisarzem bajkopisarzami miejscownik bajkopisarzu bajkopisarzach wołacz bajkopisarzu bajkopisarze - przykłady:
- (1.1) Ezop był bajkopisarzem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pisarz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bajkopisarstwo n
- forma żeńska bajkopisarka ż
- przym. bajkopisarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. bajka + pisarz (pisarz bajek)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fabulist
- baskijski: (1.1) alegialari
- białoruski: (1.1) байкапісец m
- esperanto: (1.1) fablisto
- hiszpański: (1.1) fabulista m, cuentista m
- nowogrecki: (1.1) παραμυθάς m, παραμυθατζής m
- rosyjski: (1.1) баснописец m
- ukraiński: (1.1) байкар m
- włoski: (1.1) favolista m
- źródła:
- ↑ Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 18.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.