babuć (język polski)
babuć (1.2)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) zootechn. wieprzek, tucznik[1][2]
- (1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) zootechn. prosiak, świnia[3]
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) A eszcze jak babuć boł szumny to boła samo radojść, bo gazda wiydzioł, że bydzie kupa szpyrki i miynsa[4].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) kormik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wieprzek
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prosiak
- źródła:
- ↑ Andrzej i Ilona Czajkowscy, Andrzej i Dorota Klukowscy, Słownik gwary śląskiej, Wydawnictwo Columb, Katowice 1994, ISBN 83-902845-0-2, s. 14.
- ↑ Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 184.
- ↑ Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
- ↑ www.gwara.zafriko.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.