kormik (język polski)

kormiki (1.1)
kormiki (2.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) zootechn. tucznik, karmnik[1][2][3][4]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) gw. (Śląsk Cieszyński)[3] karmnik dla ptaków
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) babuć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kormny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) por. pol. karmnik
(2.1) por. pol. karmnik
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: tucznik, karmnik
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: karmnik
źródła:
  1. ↑ Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
  2. ↑ Cieszyński słownik gwarowy, Józef Golec, Macierz Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1989.
  3. 1 2 Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  4. ↑ Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 184.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.