aufstellen (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈaʊ̯fˌʃtɛlən] IPA: [ˌʃtɛltə ˈaʊ̯f] IPA: [ˈaʊ̯fɡəˌʃtɛlt]
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) stawiać, ustawiać, ustawić, postawić
(1.2) biur. zestawiać, zestawić, sporządzać, sporządzić zestawienie
(1.3) zestawiać, zestawić, formować, sformować
odmiana:
(1.1-3)[1] aufstellen (stellt auf), stellte auf, aufgestellt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Aufstellen n, Aufstellung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: stellenabstellen • anheimstellen • anstellenaufstellenausstellen • beistellen • bestellendarstellen • durchstellen • einstellenerstellenentstellenfertigstellenfeststellenfreistellengegenüberstellenherausstellenherstellen • herumstellen • nachstellen • überstellen • umstellenunterstellenverstellenvorstellenzusammenstellen • zurückstellen • zustellen
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.