asekurant (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌasɛˈkurãnt], AS: [asekurãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ktoś nadmiernie ostrożny, obawiający się trudnych decyzji
- (1.2) sport. osoba ubezpieczająca podczas wykonywania niebezpiecznych ewolucji
- (1.3) przest. ktoś kto ochrania, zapewnia komuś bezpieczeństwo
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik asekurant asekuranci dopełniacz asekuranta asekurantów celownik asekurantowi asekurantom biernik asekuranta asekurantów narzędnik asekurantem asekurantami miejscownik asekurancie asekurantach wołacz asekurancie asekuranci depr. M. i W. lm: (te) asekuranty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) asekurator
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. asekuranctwo m, asekurantyzm m, asekuracja ż, asekurowanie n, zaasekurowanie n
- forma żeńska asekurantka ż
- czas. asekurować ndk., zaasekurować dk.
- przym. asekurancki, asekuracyjny
- przysł. asekurancko, asekuracyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Assekurant[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) calculador m, interesado m
- nowogrecki: (1.1) υπολογιστής m, συμφεροντολόγος m
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 27.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.