arytmetyka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌarɨtˈmɛtɨka], AS: [arytmetyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mat. gałąź matematyki, zajmująca się własnościami liczb i związkami między liczbami; zob. też arytmetyka w Wikipedii

(1.2) przest. nauka dobrego rachowania

(1.3) przest. nauka o liczbach i działaniach na nich

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: arytmetyk

odmiana:

(1.1) ^[1]

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	arytmetyka
dopełniacz	arytmetyki
celownik	arytmetyce
biernik	arytmetykę
narzędnik	arytmetyką
miejscownik	arytmetyce
wołacz	arytmetyko

przykłady:

(1.1) Matematyka jest królową wszystkich nauk, a arytmetyka jest królową całej matematyki. (Carl Gauss)

składnia:

kolokacje:

(1.1) arytmetyka elementarna • arytmetyka modularna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

matematyka

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. arytmetyk m, arytmetyzacja ż

przym. arytmetyczny

przysł. arytmetycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. arithmetica < gr. ἀριθμητική (arithmētikḗ) < gr. ἀριθμός (arithmós) → liczba^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) arithmetic, arithmetics
• baskijski: (1.1) aritmetika
• bułgarski: (1.1) аритметика ż
• duński: (1.1) aritmetik w
• gudźarati: (1.2) અંકગણિત n (aṅkagaṇita)
• hiszpański: (1.1) aritmética ż
• kataloński: (1.1) aritmètica ż
• niemiecki: (1.1) Arithmetik ż
• nowogrecki: (1.1) αριθμητική ż
• nowopruski: (1.1) aritmētiki ż
• rosyjski: (1.1) арифметика ż
• słowacki: (1.1) aritmetika ż
• szwedzki: (1.1) aritmetik w
• turecki: (1.1) aritmetik
• ukraiński: (1.1) арифметика ż
• węgierski: (1.1) számtan, aritmetika

źródła: