anděl (język czeski)
anděl (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) rel. anioł
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik anděl andělé dopełniacz anděla andělů celownik andělovi / andělu andělům biernik anděla anděly wołacz anděli andělé miejscownik andělovi / andělu andělech narzędnik andělem anděly - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) čert, ďábel
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. andělský
- rzecz. Anděla ż, Andělín m
- zdrobn. andílek m, andělíček m
- związki frazeologiczne:
- (1.1) anděl míru • anděl smrti • anděl strážný • dělat anděla (ze sebe) • Město Andělů • padlý anděl
- etymologia:
- łac. angelus[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 23.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.