akwizytor (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌakfʲiˈzɨtɔr], AS: [akfʹizytor], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba trudniąca się akwizycją
- (1.2) uczn. handlarz narkotykami[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik akwizytor akwizytorzy dopełniacz akwizytora akwizytorów celownik akwizytorowi akwizytorom biernik akwizytora akwizytorów narzędnik akwizytorem akwizytorami miejscownik akwizytorze akwizytorach wołacz akwizytorze akwizytorzy depr. M. i W. lm: (te) akwizytory - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) przedstawiciel handlowy; przest. komiwojażer; pot. domokrążca
- (1.2) diler
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) handlowiec
- hiponimy:
- (1.1) rep
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. akwizycja ż
- forma żeńska akwizytorka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- jidysz: (1.1) פּעדלער m (pedler)
- niemiecki: (1.1) Akquisiteur m
- źródła:
- ↑ Małgorzata Kasperczak, Monika Rzeszutek, Joanna Smól, Halina Zgółkowa, Nowy słownik gwary uczniowskiej, red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo EUROPA, Wrocław 2004, ISBN 83-88962-71-X, s. 13.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.