akompaniatorka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌakɔ̃mpãɲaˈtɔrka], AS: [akõmpãńatorka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. wykonawczyni akompaniamentu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik akompaniatorka akompaniatorki dopełniacz akompaniatorki akompaniatorek celownik akompaniatorce akompaniatorkom biernik akompaniatorkę akompaniatorki narzędnik akompaniatorką akompaniatorkami miejscownik akompaniatorce akompaniatorkach wołacz akompaniatorko akompaniatorki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. akompaniament m, akompaniowanie n
- forma męska akompaniator m
- czas. akompaniować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: akompaniator
- białoruski: (1.1) акампаніятарка ż
- bułgarski: (1.1) акомпаняторка ż
- esperanto: (1.1) akompanantino
- francuski: (1.1) accompagnatrice ż
- rosyjski: (1.1) аккомпаниаторша ż
- szwedzki: (1.1) ackompanjatris w
- ukraiński: (1.1) акомпаніаторка ż
- włoski: (1.1) accompagnatrice ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.