adornować (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˌadɔrˈnɔvaʨ̑], AS: [adornovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni dwuaspektowy

(1.1) daw. ozdabiać, dekorować[1][2]; ozdobić, udekorować[3][4]
(1.2) daw. powiększać, uzupełniać[1]; powiększyć, uzupełnić[1]
odmiana:
(1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ozdabiać/ozdobić, przyozdabiać/przyozdobić, dekorować/udekorować, upiększać/upiększyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. adornowanie n, adornacja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. adorno[1][2][4]wyposażać, ozdabiać
uwagi:
jest to czasownik dwuaspektowy[5]
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ozdabiać
źródła:
  1. 1 2 3 4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „adornować” w: Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku, red. Włodzimierz Gruszczyński, Instytut Języka Polskiego PAN, Warszawa.
  2. 1 2 Hasło „adornować” w: Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. I, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 29.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „adornować” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 9.
  4. 1 2 Prezenty w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 218.
  5. Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.