Tytan (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈtɨtãn], AS: [tytãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
- (1.1) astr. jeden z księżyców Saturna; zob. też Tytan (księżyc) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Tytan dopełniacz Tytana celownik Tytanowi biernik Tytana narzędnik Tytanem miejscownik Tytanie wołacz Tytanie - przykłady:
- (1.1) Sonda wykonała zdjęcia Tytana.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tytan mrz/mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. τιταν
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Titan
- arabski: (1.1) تيتان m
- asturyjski: (1.1) Titán m
- duński: (1.1) Titan w
- esperanto: (1.1) Titano
- hiszpański: (1.1) Titán
- japoński: (1.1) タイタン, ティタン
- mongolski: (1.1) Титан
- niemiecki: (1.1) Titan
- rosyjski: (1.1) Титан m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.