Tyrus (język łaciński)
Tyrus (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. Tyr[1]
- odmiana:
- (1.1) Tyrus, Tyrī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Tyrus dopełniacz Tyrī celownik Tyrō biernik Tyrum wołacz Tyrō miejscownik Tyre narzędnik Tyrī - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) urbs
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. Τύρος < fen. 𐤑𐤅𐤓
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Tyrus” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 705.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.