Topf (język niemiecki)
ein Topf (1.1)
- wymowa:
- lp IPA: [tɔp͡f]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kulin. garnek
- (1.2) ogrod. doniczka
- (1.3) forma skrócona od Nachttopf - nocnik
- odmiana:
- (1.1-3)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Topf die Töpfe dopełniacz des Topfes
des Topfsder Töpfe celownik dem Topf den Töpfen biernik den Topf die Töpfe - przykłady:
- (1.1) Die Suppe ist im Topf. → Zupa jest w garnku.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) auf dem Topf sitzen
- synonimy:
- (1.1) Kochtopf
- (1.2) Blumentopf
- (1.3) Nachtgeschirr, Nachttopf, Töpfchen
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Topfen n, Töpfern n, Töpferei ż, Töpfer m, Töpferin ż
- zdrobn. Töpfchen n
- czas. topfen, töpfern
- tem. słow. Töpfer
- związki frazeologiczne:
- alles in einen Topf werfen • jeder Topf findet seinen Deckel • in die Töpfe gucken • Nase in alle Töpfe stecken • wie Topf und Deckel
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Kuchnia
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.