Stummel (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈʃtʊml̩] lm IPA: [ˈʃtʊml̩]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) końcówka, resztka (np. ołówka)
- (1.2) forma skrócona od Zigarettenstummel niedopałek
- (1.3) forma skrócona od Kerzenstummel ogarek
- odmiana:
- (1.1-3)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Stummel die Stummel dopełniacz des Stummels der Stummel celownik dem Stummel den Stummeln biernik den Stummel die Stummel - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Stumpf m
- (1.2) Kippe ż
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. stümmeln
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.