Pan Jezus przy dziecięciu (język polski)

wymowa:
znaczenia:

związek frazeologiczny

(1.1) daw. wykrz. zwrot przysłowiowy wyrażający skrajne zaskoczenie, niezwykłe zdumienie, nagły przestrach
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Pan Jezus przy dziecięciu! – zawołał podkomorzy – a asindziej tu co robisz?![1]
(1.1) Kasper stanął osłupiały. – Pan Jezus przy dziecięciu! otóż co? - zapytał. – Pan nie ma się w co ubrać?[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pochodzenie niejasne; fraza prawdopodobnie oddająca zdumienie doznawane wobec cudownego zjawiska i nawiązująca do fideistycznego wyobrażenia Jezusa czuwającego nad dzieckiem
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Józef I. Kraszewski, Starosta warszawski, Warszawa 1974, s. 155.
  2. ↑ Józef I. Kraszewski, Jak się pan Paweł żenił, Kraków 1988, s. 124.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.