Olbrycht (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈɔlbrɨxt], AS: [olbryχt]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) st.pol. imię męskie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Olbrycht • brat / kuzyn / wujek / dziadek Olbrycht • mężczyzna imieniem (o imieniu) Olbrycht • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Olbrycht • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Olbrycht • otrzymać / dostać / przybrać imię Olbrycht • dzień imienin / imieniny Olbrychta
synonimy:
(1.1) Olbracht[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Albrecht[1]
źródłosłów nazwiska Olbrycht
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 137.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.