Konjugation (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˌkɔnjuɡaˈʦi̯oːn], lm IPA: [ˌkɔnjuɡaˈʦi̯oːnən]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) gram. koniugacja
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Konjugation die Konjugationen dopełniacz der Konjugation der Konjugationen celownik der Konjugation den Konjugationen biernik die Konjugation die Konjugationen - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Flexion, Beugung
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. konjugieren
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Niemiecki - Słownictwo gramatyczne
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.