Kolín (język czeski)
- wymowa:
- IPA: [kɔliːn]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- (1.1) geogr. Kolín (miasto w Czechach)
- (1.2) geogr. zob. Kolín nad Rýnem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Kolín dopełniacz Kolína celownik Kolínu biernik Kolín wołacz Kolíne miejscownik Kolíně narzędnik Kolínem - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kolíňan m, Kolíňanka ż
- przym. kolínský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Kolín (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- (1.1) geogr. Kolín – miasto w Czechach[1]
- (1.2) geogr. zob. Kolín nad Rýnom – miasto w Niemczech
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolínska ż
- przym. kolínsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Kolín” w: Malá slovenská encyklopédia [Mała encyklopedia słowacka], Encyklopedický ústav SAV, Bratysława 1993, ISBN 80-85584-12-3, s. 345.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.