Kiribatyjczyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌcirʲibaˈtɨjʧ̑ɨk], AS: [ḱirʹibatyi ̯čyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) obywatel Kiribati[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kiribatyjczyk Kiribatyjczycy dopełniacz Kiribatyjczyka Kiribatyjczyków celownik Kiribatyjczykowi Kiribatyjczykom biernik Kiribatyjczyka Kiribatyjczyków narzędnik Kiribatyjczykiem Kiribatyjczykami miejscownik Kiribatyjczyku Kiribatyjczykach wołacz Kiribatyjczyku Kiribatyjczycy depr. M. i W. lm: (te) Kiribatyjczyki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kiribati n
- forma żeńska Kiribatyjka ż
- przym. kiribacki, kiribatyjski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) kiribatiar
- hiszpański: (1.1) kiribatiano m
- słowacki: (1.1) Kiribatčan m
- słoweński: (1.1) Kiribatijec m
- szwedzki: (1.1) kiribatier w
- włoski: (1.1) kiribatese m
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 22.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.