Juwel (język niemiecki)
- wymowa:
-
- lp IPA: [juˈveːl] lm IPA: [juˈveːlən] IPA: [juˈveːlə]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki lub męski
- (1.1) jubil. klejnot
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) przen. (największy) skarb (o osobie lub rzeczy)
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik das Juwel die Juwelen dopełniacz des Juwels der Juwelen celownik dem Juwel den Juwelen biernik das Juwel die Juwelen - (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Juwel die Juwelen dopełniacz des Juwels der Juwelen celownik dem Juwel den Juwelen biernik den Juwel die Juwelen - (2.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik das Juwel die Juwele dopełniacz des Juwels der Juwele celownik dem Juwel den Juwelen biernik das Juwel die Juwele - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Juwelen tragen • Juwelendiebstahl
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Schmuckstein, Edelstein, Schmuck
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Juwelier m, Juwelierin ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.