Brit (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /bɹɪt/
-
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
Brit (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) Brytyjczyk
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Brit Britové dopełniacz Brita Britů celownik Britu / Britovi Britům biernik Brita Brity wołacz Brite Britové miejscownik Britu / Britovi Britech narzędnik Britem Brity - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Brit (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) Brytyjczyk[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Británia ż
- forma żeńska Britka ż
- przym. britský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 50.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.