Bornholm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈbɔrn̥xɔlm], AS: [born̦χolm], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. duńska wyspa w południowo-zachodniej części Bałtyku; zob. też Bornholm w Wikipedii
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Bornholm jest być może najpiękniejszą z ponad czterystu duńskich wysp.
- składnia:
- (1.1) na + Ms.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bornholmczyk mos, Bornholmka ż, bornholmski mrz
- przym. bornholmski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- duń. Bornholm < st.duń. Burghændeholm < st.duń. borg + -und + holm (→ wyspa z zamkiem)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Bornholm
- duński: (1.1) Bornholm n
- niemiecki: (1.1) Bornholm
- ukraiński: (1.1) Борнгольм m
- źródła:
Bornholm (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) geogr. Bornholm
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Bornholm er måske den smukkeste af de over fire hundrede danske øer. → Bornholm jest być może najpiękniejszą z ponad czterystu duńskich wysp.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. bornholmsk
- rzecz. bornholmsk n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.duń. Burghændeholm < st.duń. borg + -und + holm
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.