Bleiche (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈblaɪ̯çə]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) włók. wybielanie
- (1.2) poet. bladość
- odmiana:
- (1.1-2)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Bleiche die Bleiche dopełniacz der Bleiche der Bleiche celownik der Bleichen den Bleichen biernik die Bleichen die Bleichen - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bleichen n, Bleicherei ż
- czas. bleichen
- przym. bleich
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.