Anständigkeit (język niemiecki)
- wymowa:
-
- lp IPA: [ˈanʃtɛndɪçˌkaɪ̯t]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przyzwoitość
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Anständigkeit die Anständigkeiten dopełniacz der Anständigkeit der Anständigkeiten celownik der Anständigkeit den Anständigkeiten biernik die Anständigkeit die Anständigkeiten - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Anstand m
- przym. anständig
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.