-ator (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przyrostek
- (1.1) tworzy rzeczowniki rodzaju męskiego, nazwy osób i rzeczy wykonujących czynność
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik -ator -atorzy dopełniacz -atora -atorów celownik -atorowi -atorom biernik -atora -atorów narzędnik -atorem -atorami miejscownik -atorze -atorach wołacz -atorze -atorzy depr. M. i W. lm: (te) -atory - przykłady:
- (1.1) edukator, koordynator, organizator, tatuator
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz słowa kończące się na „-ator”
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) -ator
- francuski: (1.1) -ateur, -eur
- łaciński: (1.1) -ator
- niderlandzki: (1.1) -ator
- norweski (bokmål): (1.1) -ator m
- norweski (nynorsk): (1.1) -ator m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.