简体字 (język chiński standardowy)

汉字基本字体:上面繁体字,下面简体字 (1.1)
zapis:
uproszcz. 简体字, trad. 簡體字
wymowa:
pinyin jiǎntǐzì (jian3ti3zi4); zhuyin ㄐㄧㄢˇ ㄊㄧˇ ㄗˋ
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) odmiana pisma chińskiego, w której znaki mają postać uproszczoną, zapis uproszczony
odmiana:
przykłady:
(1.1) 中华人民共和国,写字简体字。(zài zhōnghuá rénmín gònghéguó, xiězì rén yòng jiǎntǐzì) → W Chińskiej Republice Ludowej stosuje się zapis uproszczony.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) 简化字
antonimy:
(1.1) 繁体字•正体字•老字
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
złożenia:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
chiń. + + prosty, skrócony + styl + znak, pismo (dosł. pismo w stylu uproszczonym)
uwagi:
zob. też uproszczone pismo chińskie w Wikipedii
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.