человек (język bułgarski)
- transliteracja:
- čelovek
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) książk. przest. człowiek
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) човек
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. человечество n
- przym. человечески
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
человек (język rosyjski)
- transliteracja:
- čelovek
- wymowa:
- [ʨɪlɐˈvʲek]
- znaczenia:
rzeczownik żywotny, rodzaj męski
- (1.1) człowiek
- odmiana:
- (1.1) lp челове́к, челове́ка, челове́ку, челове́ка, челове́ком, о челове́ке, челове́че!; lm лю́ди, лю́дей/( przest. челове́к), лю́дям/( przest. челове́кам), люде́й, людьми́/( przest. челове́ками), о лю́дях
- przykłady:
- (1.1) Люди должны дружить. → Ludzie powinni się przyjaźnić.
- (1.1) Я не знаю этого человека. → (Ja) nie znam tego człowieka.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) человеконенавистничество → mizantropia
- synonimy:
- (1.1) лицо, личность, особа, индивидуум; lm народ, публика
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. человечина ż, человечек m, человечество n
- czas. очеловечивать
- przym. человечный, человеческий
- przysł. человечно, по-человечески
- związki frazeologiczne:
- душа-человек → dusza człowiek • как один человек → zgodnie • пожилой человек → osoba w starszym wieku • выходить в люди • человек человеку волк → człowiek człowiekowi wilkiem
- etymologia:
- prasł. *čelověkъ
- uwagi:
- rzeczownik человек zachował formę W. lp: челове́че!
- w przypadkach zależnych lm w połączeniu z liczebnikiem używa się formy человек, np. пять человек, несколько человек, двух человек
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.