канец (język białoruski)
- transliteracja:
- kanec
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) koniec, zakończenie
- (1.2) przen. śmierć
- (1.3) odległość
- odmiana:
- (1.1-3)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik кане́ц канцы́ dopełniacz канца́ канцо́ў celownik канцу́ канца́м biernik кане́ц канцы́ narzędnik канцо́м канца́мі miejscownik канцы́ канца́х - przykłady:
- (1.1) Канец рамана быў вельмі цікавым. → Koniec powieści był bardzo ciekawy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) злучыць канцы правадоў • канец лета / падарожжа / серыяла / тудня • пад канец • да канца • без канца
- synonimy:
- (1.1) заканчэнне
- (1.2) смерць, гібель, труна
- (1.3) адлегласць
- antonimy:
- (1.1) пачатак
- (1.2) нараджэнне
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. канчатак
- zdrobn. кончык
- czas. кончыць, канчаць, канчацца, кончыцца
- przym. канцавы, канчатковы, кончаны
- związki frazeologiczne:
- канца не відаць • з усіх канцоў • звесці канцы з канцамі → wiązać koniec z końcem
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.