ащеръ (język staro-cerkiewno-słowiański)
- transliteracja:
- ašterŭ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zool. jaszczurka[1]
- odmiana:
- (1.1) deklinacja I (o-tematyczna)
przypadek liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga mianownik ащеръ ащера ащери dopełniacz ащера ащероу ащеръ celownik ащероу, ащерови ащерома ащеромъ biernik ащеръ, ащера ащера ащерꙑ narzędnik ащеромъ ащерома ащерꙑ miejscownik ащерѣ ащероу ащерѣхъ wołacz ащере ащера ащери - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- odziedziczone z prasł. *aščerъ
- por. st.pol. jaszczór, st.czes. jěščer, ros. я́щер
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.