δυνατός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ði.na.ˈtos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) silny, mocny, potężny

(1.2) mocny, zdolny

(1.3) możliwy

(1.4) (o napojach alkoholowych) mocny

odmiana:

P1: lp δυνατός m, δυνατή ż, δυνατό n; lm δυνατοί m, δυνατές ż, δυνατά n

przykłady:

(1.3) Εξέτασα όλες τις δυνατές λύσεις. → Rozważyłem/am wszystkie możliwe rozwiązania.

(1.4) Ήπιαμε πολύ δυνατό κρασί. → Wypiliśmy bardzo mocne wino.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ρωμαλέος, ισχυρός

(1.2) ικανός

(1.3) πραγματοποιήσιμος

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. δύναμη ż, δυνατότητα

związki frazeologiczne:

όσο είναι δυνατό, κατά το δυνατό → w miarę możliwości

etymologia:

gr. δυνατός

uwagi:

źródła: