świeckość (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest świeckie; cecha tych, którzy są świeccy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik świeckość świeckości dopełniacz świeckości świeckości celownik świeckości świeckościom biernik świeckość świeckości narzędnik świeckością świeckościami miejscownik świeckości świeckościach wołacz świeckości świeckości - przykłady:
- składnia:
- (1.1) świeckość + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) laickość
- antonimy:
- (1.1) religijność
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zeświecczanie n
- przym. świecki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. świecki + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.