śiojm (język wilamowski)
śiojm (1.1)
śiojm (1.1)
śiojm (1.2)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) piana[1]
- (1.2) kulin. pianka
- (1.3) kulin. piana, szum, szumowina
- (1.4) fryz. pianka
- (1.5) bud. pianka
- (1.6) przen. piana (na ustach)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. schūm < swn. scūm < pragerm. *skūmaz. por. ang. scum, niem. Schaum
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.