únor (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) luty
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik únor únory dopełniacz února únorů celownik únoru únorům biernik únor únory wołacz únore únory miejscownik únoru únorech narzędnik únorem únory - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. únorový
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: jestli únor honí mraky, staví březen sněhuláky • když skřivánek v únoru zpívá, velká zima potom bývá • únor bílý, pole sílí
- etymologia:
- (1.1) nazwa prawdopodobnie pochodzi od słów nořiti se, czyli wynurzający się i dotyczy lodów na rzekach, które w lutym zaczynają pękać
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: leden • únor • březen • duben • květen • červen • červenec • srpen • září • říjen • listopad • prosinec
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.