wykładnik

From wykładać +‎ -nik. First attested in the middle of the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨkɫadniːk/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨkɫadnik/

wykładnik m ?

1. translator, interpreter

   Synonym: wykładźca

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 176:

     Thym baczy, yze od Yadama aze do tego czaszv... lyczą szye cztyrzy tyszyącz dvyesczye y pyątnasczye lyat podlug szyedmydzyeszyat y dw vykladnykow

     [Tym baczy, iże od Jadama aże do tego czasu... liczą sie cztyrzy tysiąc dwieście i piętnaście lat podług siedmidziesiąt i dwu wykładnikow]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wykładnik”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

From wykładać +‎ -nik. First attested in 1778.[1]

• IPA^(key): /vɨˈkwad.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adɲik
• Syllabification: wy‧kład‧nik

wykładnik m inan

1. (mathematics) exponent
2. indicator

   Synonym: wskaźnik

• wykładnik in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wykładnik”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wykładnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykładnik”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 7, Warsaw, page 892