wykładowca

Polish

Etymology

From wykładowy +‎ -ca. First attested in 1902.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.kwaˈdɔf.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔft͡sa
  • Syllabification: wy‧kła‧dow‧ca

Noun

wykładowca m pers (female equivalent wykładowczyni)

  1. lecturer (person who gives lectures)
  2. lecturer (member of university or college)

Declension
Declension of wykładowca
singular plural
nominative wykładowca wykładowcy/wykładowce (deprecative)
genitive wykładowcy wykładowców
dative wykładowcy wykładowcom
accusative wykładowcę wykładowców
instrumental wykładowcą wykładowcami
locative wykładowcy wykładowcach
vocative wykładowco wykładowcy

Derived terms
adjective
adjectives
adverb
nouns
verbs

References
  1. wykładowca in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • wykładowca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykładowca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.