wykładacz
Old Polish
Noun
wykładacz m ?
- explainer; commentator
- 1874-1891 [1444], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXIII, page 303:
- Wicladacze ariolos (tunc rex fecit connotare omnes ariolos et incantatores ad exponendum sibi somnum)
- [Wykładacze ariolos (tunc rex fecit connotare omnes ariolos et incantatores ad exponendum sibi somnum)]
- translator; interpreter
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 278:
- Greczky vykladacz evanyely svyatego Maczyeya (Graecus vero interpres Mathaei) vzravschy, yze rzekl (sc. Maciej) zogolla, ktore szye myny *navyelebnyeysche, y napyssal epy[u]s[y]on
- [Grecki wykładacz ewanjelii świętego Macieja (Graecus vero interpres Mathaei) uźrawszy, iże rzekł (sc. Maciej) «sogolla», ktore sie mini ‘nawielebniejszy’, i napisał «epi[u]s[i]on»]
Related terms
adjective
adverb
nouns
verbs
Descendants
- Polish: wykładacz
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wykładacz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish wykładacz. By surface analysis, wykładać + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈkwa.dat͡ʂ/
- (Middle Polish) IPA(key): /vɨˈkɫa.dat͡ʂ/
- Rhymes: -adat͡ʂ
- Syllabification: wy‧kła‧dacz
Declension
Declension of wykładacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | wykładacz | wykładacze |
genitive | wykładacza | wykładaczy |
dative | wykładaczowi | wykładaczom |
accusative | wykładacza | wykładaczy |
instrumental | wykładaczem | wykładaczami |
locative | wykładaczu | wykładaczach |
vocative | wykładaczu | wykładacze |
Related terms
adjectives
adverb
nouns
verbs
References
Further reading
- wykładacz in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wykładacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wykładacz”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wykładacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykładacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 891
- wykładacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.