wykładanie

From wykładać +‎ -anie. First attested in 1398.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨkɫadaɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨkɫadaɲe/

wykładanie n

1. explanation
   • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie‎^{, ,} , page 58:

     Expressio vycladanye aut *vydawanye (Jud 6, 38)

     [Expressio wykładanie aut wydawienie (Jud 6, 38)]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 275:

     Thv szye poczyna vykladanye, *ktora modlytva boza, paczyerz na ymyą vezvana

     [Tu sie poczyna wykładanie, ktore modlitwa boża, pacierz na imię wezwana]

2. presenting, showing in court proceedings
   • 1897 [1398], Teki Adolfa Pawińskiego, volume IV, number 6016:

     Albertus... cum Wiszlao... receperunt a[d] sequestros, si fuisset wicladanye syney rany, aut non

     [Albertus... cum Wiszlao... receperunt a[d] sequestros, si fuisset wykładanie sinej rany, aut non]

• Polish: wykładanie

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wykładanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish wykładanie. By surface analysis, wykładać +‎ -anie.

• IPA^(key): /vɨ.kwaˈda.ɲɛ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨ.kɫaˈda.ɲe/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wy‧kła‧da‧nie

wykładanie n

1. verbal noun of wykładać

• wykładanie in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wykładanie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wykładanie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykładanie”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 7, Warsaw, page 892
• wykładanie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego