rozmówić
See also: rozmōwić
Old Polish
Verb
rozmówić pf
- to talk out of work (to convince someone to not work somewhere)
- 1921 [1449], Kazimierz Tymieniecki, editor, Wolność kmieca na Mazowszu w wieku XV, Masovia, page 45:
- Esz Wyrszbyanta nye roszmowyl Michalowa paropka any wnoszl do nyego rzeczy za czthirdzeszczy groschy, any go zachowal
- [Eż Wirzbięta nie rozmowił Michałowa parobka ani wniosł do niego rzeczy za cztyrdzieści groszy, ani go zachował]
Descendants
- Polish: rozmówić
- Silesian: rozmōwić
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “rozmówić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish rozmówić. By surface analysis, roz- + mówić. Compare Czech rozmluvit.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔzˈmu.vit͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /rɔzˈmo.vit͡ɕ/
- Rhymes: -uvit͡ɕ
- Syllabification: roz‧mó‧wić
Verb
rozmówić pf (imperfective rozmawiać)
- (reflexive with się, or in Middle Polish, transitive) to discuss, to talk through [+ z (instrumental) = with whom]
- Synonym: omówić
- (reflexive with się) to get even, to hit back, to get revenge
- Synonym: rozprawić się
- (intransitive, obsolete) to talk with, to speak, to converse, to have a conversation, to chat
- Synonym: porozmawiać
- (intransitive, Middle Polish) to persuade someone to rebel
Conjugation
Conjugation of rozmówić pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | rozmówić | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | rozmówię | rozmówimy | ||||||||||||||||
2nd | rozmówisz | rozmówicie | |||||||||||||||||
3rd | rozmówi | rozmówią | |||||||||||||||||
impersonal | rozmówi się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | rozmówiłem, -(e)m rozmówił |
rozmówiłam, -(e)m rozmówiła |
rozmówiłom, -(e)m rozmówiło |
rozmówiliśmy, -(e)śmy rozmówili |
rozmówiłyśmy, -(e)śmy rozmówiły | |||||||||||||
2nd | rozmówiłeś, -(e)ś rozmówił |
rozmówiłaś, -(e)ś rozmówiła |
rozmówiłoś, -(e)ś rozmówiło |
rozmówiliście, -(e)ście rozmówili |
rozmówiłyście, -(e)ście rozmówiły | ||||||||||||||
3rd | rozmówił | rozmówiła | rozmówiło | rozmówili | rozmówiły | ||||||||||||||
impersonal | rozmówiono | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | rozmówiłbym, bym rozmówił |
rozmówiłabym, bym rozmówiła |
rozmówiłobym, bym rozmówiło |
rozmówilibyśmy, byśmy rozmówili |
rozmówiłybyśmy, byśmy rozmówiły | |||||||||||||
2nd | rozmówiłbyś, byś rozmówił |
rozmówiłabyś, byś rozmówiła |
rozmówiłobyś, byś rozmówiło |
rozmówilibyście, byście rozmówili |
rozmówiłybyście, byście rozmówiły | ||||||||||||||
3rd | rozmówiłby, by rozmówił |
rozmówiłaby, by rozmówiła |
rozmówiłoby, by rozmówiło |
rozmówiliby, by rozmówili |
rozmówiłyby, by rozmówiły | ||||||||||||||
impersonal | rozmówiono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech rozmówię | rozmówmy | ||||||||||||||||
2nd | rozmów | rozmówcie | |||||||||||||||||
3rd | niech rozmówi | niech rozmówią | |||||||||||||||||
anterior adverbial participle | rozmówiwszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | rozmówienie |
References
Further reading
- rozmówić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozmówić in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmowić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmowić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “ROZMÓWIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 06.02.2015
- “ROZMÓWIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 14.01.2009
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozmówić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozmówić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozmówić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 654
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.