omówić
Old Polish
Verb
omówić pf (imperfective omawiać)
- to slander
- Synonym: obmówić
- 1915 [1474], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543, page 540:
- Jan ... gy sprosnymi, vrągayøczymy, omownimy, przecziwnymi, neczsnymi,... nesprawedliwimi, zlosthliwimi slowmi omovil
- [Jan... ji sprosnymi, urągającymi, omownymi, przeciwnymi, nieczsnymi..., niesprawiedliwymi, zlostliwymi słowmi omowił]
- to justify
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 689:
- Nyektorzy chczą omovycz (volentes excusare) szvyatego Pyotra movyącz, yze... szyebye zaprzal, a nye Yesucrista
- [Niektorzy chcę omowić (volentes excusare) świętego Piotra mowią-ć, iże... siebie zaprzał, a nie Jesukrysta]
- to tout, to make famous
- 1874-1891 [Fifteenth cenetury], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XVI, page 329:
- Fulserat ingenium, fama cantata, byla omovyona, per orbem
- [Fulserat ingenium, fama cantata, była omowiona, per orbem]
- (law) to deny a right of possession or title
- 1967 [1405], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 266, Kościan:
- Jaco Woczech ne omouil Jana cu Dupieuiczom ani o tem we
- [Jako Wociech nie omowił Jana ku Dupiewicom ani o tem wie]
Descendants
- Polish: omówić
References
- Bańkowski, Andrzej (2000) “omówić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “omówić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish omówić. By surface analysis, o- + mówić. Compare Czech omluvit.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈmu.vit͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ɔˈmo.vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -uvit͡ɕ
- Syllabification: o‧mó‧wić
Verb
omówić pf (imperfective omawiać)
- (transitive) to discuss, to talk through
- Synonym: przedyskutować
- (transitive) to describe, to talk through
- (transitive, obsolete) to badmouth; to missay, to slag off, to slander, to vilify
- Synonyms: obmówić; see also Thesaurus:obrażać
- (transitive, Middle Polish) to legitimize, to justify
- Synonym: uzasadnić
- (transitive, Middle Polish) to explain, to inform, to let know
- (transitive, Middle Polish) to judge, to estimate without mincing words
- (reflexive with się, Middle Polish) to explain oneself, to justify oneself
Conjugation
Conjugation of omówić pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | omówić | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | omówię | omówimy | ||||||||||||||||
2nd | omówisz | omówicie | |||||||||||||||||
3rd | omówi | omówią | |||||||||||||||||
impersonal | omówi się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | omówiłem, -(e)m omówił |
omówiłam, -(e)m omówiła |
omówiłom, -(e)m omówiło |
omówiliśmy, -(e)śmy omówili |
omówiłyśmy, -(e)śmy omówiły | |||||||||||||
2nd | omówiłeś, -(e)ś omówił |
omówiłaś, -(e)ś omówiła |
omówiłoś, -(e)ś omówiło |
omówiliście, -(e)ście omówili |
omówiłyście, -(e)ście omówiły | ||||||||||||||
3rd | omówił | omówiła | omówiło | omówili | omówiły | ||||||||||||||
impersonal | omówiono | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | omówiłbym, bym omówił |
omówiłabym, bym omówiła |
omówiłobym, bym omówiło |
omówilibyśmy, byśmy omówili |
omówiłybyśmy, byśmy omówiły | |||||||||||||
2nd | omówiłbyś, byś omówił |
omówiłabyś, byś omówiła |
omówiłobyś, byś omówiło |
omówilibyście, byście omówili |
omówiłybyście, byście omówiły | ||||||||||||||
3rd | omówiłby, by omówił |
omówiłaby, by omówiła |
omówiłoby, by omówiło |
omówiliby, by omówili |
omówiłyby, by omówiły | ||||||||||||||
impersonal | omówiono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech omówię | omówmy | ||||||||||||||||
2nd | omów | omówcie | |||||||||||||||||
3rd | niech omówi | niech omówią | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | omówiony | omówiona | omówione | omówieni | omówione | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | omówiwszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | omówienie |
References
Further reading
- omówić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- omówić in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “omowić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “omowić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “OMÓWIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 25.09.2008
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “omówić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “omówić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “omówić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 776
- omówić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.