omowa

See also: omową

Old Polish

Etymology

Deverbal from omówić. First attested in the 15th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔmɔva/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔmɔva/

Noun

omowa f

  1. slander, defamation
    Synonym: omówienie
    • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXII, page 247:
      Czlowyek ma tloczicz, yaco moze, calisdą omową o schobye y o ginem
      [Człowiek ma tłoczyć, jako może, kaliżdą omowę o sobie i o jinem]
  2. reason; pretense, excuse
    Synonyms: obmówienie, omówienie
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 59:
      Vezrawschy na Marya, rzekl yey: Ktora omova chczesch tego (sc. poczęcia) zbycz?
      [Weźrawszy na Maryją rzekł jej: Ktorą omową chcesz tego (sc. poczęcia) zbyć?]
  3. occasion; reason
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 188:
      To rzekl svyaty Yan na omove onego slowa, ktoresch byl rzekl (sc. pan, occasione illius verbi, quod dixit dominus)
      [To rzekł święty Jan na omowę onego słowa, ktoreż był rzekł (sc. pan, occasione illius verbi, quod dixit dominus)]

Derived terms

adjective
adjective
    nouns
    verbs

    Descendants

    • Middle Polish: omowa

    References

    Polish

    Etymology

    Inherited from Old Polish omowa. By surface analysis, deverbal from omówić.

    Pronunciation

    Noun

    omowa f (diminutive omówka, augmentative omowisko)

    1. (Middle Polish) slander, defamation
      Synonym: oszczerstwo
    2. (Middle Polish) verbal description
    3. (Middle Polish) verbal defense
    4. (Middle Polish) justification, explanation

    Derived terms

    adjective
    adverb
    nouns
    verbs

    References

      Further reading

      This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.