obmówić

Old Polish

Etymology

From ob- +‎ mówić. First attested in 1464.

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔbmɔːvit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔbmovit͡ɕ/

Verb

obmówić pf (imperfective obmawiać)

  1. to slander
    Synonym: omówić
    • 1925 [1464], Kazimierz Kaczmarczyk, editor, Akta radzieckie poznańskie. Acta consularia Posnaniensia, volume I, Poznań, page 365:
      Ia Yan Hessnar wysnavam, yszem nyesprawyedlywye obmowyl xandza Lukasza
      [Ja Jan Hesnar wyznawam, iżem niesprawiedliwie obmowił księdza Łukasza]

Derived terms
nouns
nouns
verbs

Descendants
  • Polish: obmówić

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish obmówić. By surface analysis, ob- +‎ mówić. Compare Russian обмо́лвиться (obmólvitʹsja).

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔbˈmu.vit͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ɔbˈmo.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uvit͡ɕ
  • Syllabification: ob‧mó‧wić

Verb

obmówić pf (imperfective obmawiać)

  1. (transitive) to badmouth; to missay, to slag off, to slander, to vilify
    Synonyms: see Thesaurus:obrażać
  2. (transitive, Middle Polish) to defend someone verbally, to justify
  3. (reflexive with się) to badmouth one another

Conjugation
Conjugation of obmówić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obmówić
future tense 1st obmówię obmówimy
2nd obmówisz obmówicie
3rd obmówi obmówią
impersonal obmówi się
past tense 1st obmówiłem,
-(e)m obmówił		 obmówiłam,
-(e)m obmówiła		 obmówiłom,
-(e)m obmówiło		 obmówiliśmy,
-(e)śmy obmówili		 obmówiłyśmy,
-(e)śmy obmówiły
2nd obmówiłeś,
-(e)ś obmówił		 obmówiłaś,
-(e)ś obmówiła		 obmówiłoś,
-(e)ś obmówiło		 obmówiliście,
-(e)ście obmówili		 obmówiłyście,
-(e)ście obmówiły
3rd obmówił obmówiła obmówiło obmówili obmówiły
impersonal obmówiono
conditional 1st obmówiłbym,
bym obmówił		 obmówiłabym,
bym obmówiła		 obmówiłobym,
bym obmówiło		 obmówilibyśmy,
byśmy obmówili		 obmówiłybyśmy,
byśmy obmówiły
2nd obmówiłbyś,
byś obmówił		 obmówiłabyś,
byś obmówiła		 obmówiłobyś,
byś obmówiło		 obmówilibyście,
byście obmówili		 obmówiłybyście,
byście obmówiły
3rd obmówiłby,
by obmówił		 obmówiłaby,
by obmówiła		 obmówiłoby,
by obmówiło		 obmówiliby,
by obmówili		 obmówiłyby,
by obmówiły
impersonal obmówiono by
imperative 1st niech obmówię obmówmy
2nd obmów obmówcie
3rd niech obmówi niech obmówią
passive adjectival participle obmówiony obmówiona obmówione obmówieni obmówione
anterior adverbial participle obmówiwszy
verbal noun obmówienie

Derived terms
noun
adjectives
nouns
verbs

References

    Further reading
    • obmówić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
    • obmówić in Polish dictionaries at PWN
    • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “obmowić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
    • Wiesław Morawski (29.01.2021) “OBMÓWIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
    • Wiesław Morawski (29.01.2021) “OBMÓWIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
    • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “obmówić”, in Słownik języka polskiego‎
    • Aleksander Zdanowicz (1861) “obmówić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
    • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “obmówić”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 3, Warsaw, page 489
    • obmówić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.