rozmówiny

Polish

Etymology

From rozmówić +‎ -iny. First attested in 17th–18th centuries.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /rɔz.muˈvi.nɨ/
Rhymes: -inɨ
Syllabification: roz‧mó‧wi‧ny

Noun

rozmówiny nvir pl

(obsolete) conversation (expression and exchange of individual ideas through talking with other people)
Synonym: rozmowa

Declension

Declension of rozmówiny

	plural
nominative	rozmówiny
genitive	rozmówin
dative	rozmówinom
accusative	rozmówiny
instrumental	rozmówinami
locative	rozmówinach
vocative	rozmówiny

Related terms

adjectives

adverb

rozmownie

nouns

verbs

mówić impf
rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf

References

Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozmówiny”, in Słownik języka polskiego‎

Further reading

Aleksander Zdanowicz (1861) “rozmówiny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozmówiny”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 5, Warsaw, page 655

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.