przypowiestnie

Old Polish

Etymology

From przypowiestny +‎ -ie. First attested in c. 1450.

Pronunciation

IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ipɔvjɛstɲɛ/

IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ipɔvjɛstɲɛ/

Adverb

przypowiestnie

through parable, by comparing
- 1885 [c. 1450], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎, volume IV, page 569:
  Prostim a glupym... loqui parabolice przypowestne
  [Prostym a głupim... loqui parabolice przypowiestnie]

Related terms

nouns

verbs

powiedzieć pf, powiadać impf
przypowiedzieć pf, przypowiadać impf

References

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przypowiestnie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.