przepowiadacz
Old Polish
Etymology
From przepowiadać + -acz. First attested in the fifteenth century.
Noun
przepowiadacz m ?
- predictor, foreseer, seer
- 1968 [Fifteenth century], Roman Laskowski, Józef Reczek, editors, Glosy polskie rękopisu Sermones de tempore et de sanctis nr. XV 32 Biblioteki OO. Dominikanów w Krakowie z drugiej połowy XV wieku, Sandomierz: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, page 42:
- Profeta proprie dicitur predicator, przepowyadacz, futurorum, a procul et for, faris
- [Profeta proprie dicitur predicator, przepowiadacz, futurorum, a procul et for, faris]
Descendants
- Polish: przepowiadacz
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przepowiadacz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Alternative forms
Etymology
Inherited from Old Polish przepowiadacz. By surface analysis, przepowiadać + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɛ.pɔˈvja.dat͡ʂ/
- (Middle Polish) IPA(key): /pʂɛ.pɔˈvja.dɒt͡ʂ/, /pr̝ɛ.pɔˈvja.dɒt͡ʂ/
Audio (file) - Rhymes: -adat͡ʂ
- Syllabification: prze‧po‧wia‧dacz
Noun
przepowiadacz m pers (female equivalent przepowiadaczka)
Declension
Declension of przepowiadacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | przepowiadacz | przepowiadacze |
genitive | przepowiadacza | przepowiadaczy |
dative | przepowiadaczowi | przepowiadaczom |
accusative | przepowiadacza | przepowiadaczy |
instrumental | przepowiadaczem | przepowiadaczami |
locative | przepowiadaczu | przepowiadaczach |
vocative | przepowiadaczu | przepowiadacze |
Related terms
adjectives
nouns
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- przepowiedzieć pf, przepowiadać impf
References
Further reading
- przepowiadacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przepowiadacz in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przepowiedacz, przepowiadacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przepowiadacz”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przepowiadacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przepowiadacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 169
- przepowiadacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.