przepowiednica

From przepowiedzieć +‎ -nica. First attested in 1444.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛpɔvjɛdɲit͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛpɔvjɛdɲit͡sa/

przepowiednica f (male equivalent przepowiednik)

1. female equivalent of przepowiednik (“soothsayer, diviner, predictor”)
   • 1874-1891 [1444], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXIII, page 309:

     Nouey przepouiednicze nove praeconis (in cuius nunc praeconia linguam solvat ecclesia, novae preconis, sc. sanctae Elisabeth, gloriam promat sperando veniam)

     [Nowej przepowiednice nove praeconis (in cuius nunc praeconia linguam solvat ecclesia, novae preconis, sc. sanctae Elisabeth, gloriam promat sperando veniam)]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przepowiednica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN