เสวย

• เสพย์ (sèep)

From Middle Khmer svoya, svoyya, soya, or Angkorian Old Khmer svey (“to enjoy; to partake; to experience; to suffer; etc”). Cognate with Modern Khmer ស្វោយ (svaoy), សោយ (saoy).

เสวย • (sà-wə̌əi) (abstract noun การเสวย)

1. (used of gods and royals) to consume; to eat; to take; to drink.
   • Matthew 27:34, KJV:

     เขาเอาน้ำองุ่นเปรี้ยวระคนกับของขมมาถวายพระองค์ เมื่อพระองค์ทรงชิมก็ไม่เสวย

     kǎo ao náam à-ngùn bprîao rá-kon gàp kɔ̌ɔng kǒm maa tà-wǎai prá-ong · mʉ̂ʉa prá-ong song chim gɔ̂ mâi sà-wə̌əi

     They gave him vinegar to drink mingled with gall: and when he had tasted thereof, he would not drink.

   • 1 Kings 21:5, KJV:

     ไฉนพระจิตของพระองค์จึงเสียพระทัยไม่เสวยพระกระยาหาร

     chà-nǎi prá-jìt kɔ̌ɔng prá-ong jʉng sǐia-prá-tai mâi sà-wə̌əi prá-grà-yaa-hǎan

     Why is thy spirit so sad, that thou eatest no bread?

   • Luke 4:2, KJV:

     ทรงถูกพญามารทดลองถึงสี่สิบวัน ในวันเหล่านั้น พระองค์มิได้เสวยอะไรเลย

     song tùuk pá-yaa-maai tót-lɔɔng tʉ̌ng sìi-sìp wan · nai wan lào nán · prá-ong mí dâai sà-wə̌əi à-rai ləəi

     Being forty days tempted of the devil. And in those days he did eat nothing

2. (used of gods and royals) to own; possess; to come into possession.

   เสวยราชย์

   sà-wə̌əi râat

   To be/become a monarch.
   (literally) To possess monarchical status.

   พระจันทร์เสวยฤกษ์มาฆะ

   prá jan sà-wə̌əi rə̂ək maa-ká

   The moon (god in Buddhism and Hinduism) occupies the constellation Māgha.

3. (elegant, literary, poetic) to experience; to undergo.

   เสวยทุกข์ในนรก

   sà-wə̌əi túk nai ná-rók

   To undergo suffering in hell.

   เสวยกรรม

   sà-wə̌əi gam

   To die.
   (literally) To experience karma.

4. (elegant, literary, poetic) to enjoy; to receive pleasure or benefit (from).

   เสวยเอกสิทธิ์

   sà-wə̌əi èek-gà-sìt

   To enjoy a privilege.