| węglarka | |
.jpg.webp) Węglarka 401Wk (wersja zmodernizowana – z jednymi drzwiami ładunkowymi) na stacji Konin | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1975 - 1977 |
| Wymiary | |
| Długość całkowita |
14040 mm |
| Wysokość ścian |
2000 mm |
| Masa własna |
20000 kg |
| Podwozie | |
| Typ wózka |
1XTa |
| Rozstaw czopów skrętu |
8500 mm |
| Nadwozie i załadunek | |
| Długość ładunkowa |
12800 mm |
| Powierzchnia ładunkowa |
36 m² |
| Pojemność ładunkowa |
72 m³ |
| Granica obciążenia |
60 t |
| Ściany czołowe |
stałe |
| Konstrukcja | |
| Hamulec |
O-GP SAB + postojowy |
| Minimalny promień łuku |
75 m |
| Prędkość maksymalna |
100 km/h |
| Uwagi | |
| Źródła:[1] | |
401Wk — typ wagonów węglarek, produkowanych w latach 1975—1977 w Fabryce Wagonów Zastal w Zielonej Górze[1].
Wagon typu 401Wk stanowił kolejny krok w uproszczeniu konstrukcji węglarek przeznaczonych do masowego transportu ładunków sypkich, przy zachowaniu uniwersalności. Zasadniczą zmianą w stosunku do poprzednich modeli było zlikwidowanie środkowych drzwi i pozostawienie jedynie dwóch skrajnych par drzwi ładunkowych w każdej ścianie bocznej wagonu, przy zachowaniu układu pionowych słupków jak w wagonach 401Wb[1].
Według tych założeń konstrukcyjnych przebudowano także wszystkie pozostałe jeszcze w eksploatacji wagony typu 401Wb i 401Wd. We wszystkich wagonach tej rodziny przeprowadzone zostały też wzmocnienia słupów pudła i górnej obwodziny[1].
Po 2000 roku zrealizowano również odbudowę niewielkiej grupy wagonów 401Wb i 401Wk, która polegała na wykonaniu nowego nadwozia z jedną parą drzwi w każdej ścianie (po przekątnej pudła), z zachowaniem oryginalnego rozstawienia słupków pionowych oraz konstrukcji ściany czołowej (stałej w 401Wk, odchylnej w 401Wb)[1].
Wagony typu 401Wb przeznaczone były zasadniczo wyłącznie do komunikacji wewnętrznej[1].
Przypisy
Zobacz też
- 401W/401Wa
- 401Wb/401Wd