Vini[1]
Lesson, 1833[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – loreczka modroczapkowa (V. australis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugi wschodnie

Podrodzina

damy

Plemię

Loriini

Rodzaj

Vini

Typ nomenklatoryczny

Vini coccinea Lesson, 1833 (= Psittacula kuhlii Vigors, 1824)

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Vini – rodzaj ptaków z podrodziny dam (Loriinae) w rodzinie papug wschodnich (Psittaculidae).

Zasięg występowania

Do rodzaju należą gatunki endemiczne występujące na tropikalnych wyspach Oceanii[4].

Charakterystyka

Długość ciała 15–20 cm; masa ciała 21–92 g[4]. Wszyscy przedstawiciele tego rodzaju charakteryzują się jaskrawym upierzeniem.

Systematyka

Etymologia

  • Arimanus: na podstawie „Petite Perruche de l’Île de Taïti” Daubentona (1765–1781) oraz „Arimanon” Buffona (1770–1783); według Buffona Arimanon było tahitańską nazwą loreczki białogardłej i oznaczało „kokosowy ptak” od jej siedliska. Jednak Lesson (1826–1830) zauważa, że Arimanon był błędnym zapisem Arimanou, o tym samym znaczeniu, będącej dawną zapomnianą nazwą tej loreczki (por. tahit. ari’i „król, książę”; manu „ptak”)[5]. Gatunek typowy: Psittacus peruvianus Statius Müller, 1776, nomen nudum.
  • Vini: lokalna nazwa Vini używana na Tahiti i Bora-Bora na określenie papugi[6].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[7]:

oraz gatunki wymarłe[8]:

Status i ochrona

Większość gatunków papug z rodzaju Vini jest zagrożona wyginięciem[7]. Spowodowane jest to ingerencją człowieka w środowisko naturalne wysp zasiedlanych przez te ptaki. Obszar ich występowania został silnie ograniczony. Dwa gatunki wyginęły jeszcze przed przybyciem pierwszych Europejczyków na wyspy Pacyfiku. Głównymi przyczynami zmniejszania się liczby osobników tego rodzaju są introdukowane gatunki zwierząt, przede wszystkim szczury, oraz utrata siedlisk.

Przypisy

  1. ↑ Vini, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ R.P. Lesson: Illustrations de zoologie, ou, Recueil de figures d’animaux peintes d’après nature. Paris: Arthus Bertrand, 1831–35, s. ryc. 28. (fr.).
  3. ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 64. (fr.).
  4. 1 2 S.M. Billerman: Old World Parrots (Psittaculidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.psitta4.01. [dostęp 2020-08-07]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  5. ↑ Arimanus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-30] (ang.).
  6. ↑ Vini, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-30] (ang.).
  7. 1 2 Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Loriini Selby, 1836 (Wersja: 2020-11-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-04-07].
  8. ↑ D.W. Steadman & M.C. Zarriello. Two new species of parrots (Aves: Psittacidae) from archeological sites in the Marquesas Islands. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 100 (3), s. 518–528, 1987. (ang.).

Bibliografia

  • Tony Juniper, Mike Par: Parrots: A Guide to Parrots of the World. New Haven: Yale University Press, 1998. ISBN 0-300-07453-0.
  • Joseph Michael Forshaw: Parrots of the World: An Identification Guide. Princeton: Princeton University Press, 2006. ISBN 0-691-09251-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.